Paramparça | Hatice Topçu Yazdı

Osmanlı’nın son dönemine benzer bir sürecin içindeyiz ve yeni Sevr planı masada.

Bu noktaya iktidarla birlikte muhalefetin de dizaynı ile geldik.

Nasıl mı?

Emperyalizmin kartları çok. Amaçlarına giden yolda tıkanma oldukça yedekte bekleyen kartlardan birini ve/veya birkaçını masaya sürüyorlar.

Yok öyle bir şey diyenleriniz olabilir!

Durun hemen itiraz etmeyin. Gelin yakın siyasi tarihimizebirlikte bakalım.

Bir zamanlar Devlet Bahçeli’yi dinlerdim. Çünkü Emperyalizme ve AKP’ye karşı söylemleri vardı.

Bir zamanlar Numan Kurtuluş’u, Süleyman Soylu’yu,Doğu Perinçek’i de dinlerdim. Çünkü onların da emperyalizme ve AKP’ye karşı söylemleri vardı. Üstelik keskin, inandırıcı ve etkili söylemleri…

Hatta, hatta bu sürecin basın, medya temsilcileri bile vardı. Örneğin jöleli. Bir zamanlar onu da dinlerdim.

Şimdi soruyorum sizlere bu saydığım isimlerin hepsi bugün nerede?

Onlar emperyalizmin A, B, C,D, hatta V, Y, Z planlarıymış. Yani sistemin tıkanması halende masaya sürülen yeni kartlarıymış!..

O kartlar sıraları geldiğinde görevlerini yaptılar ve algılara oynayarak dünleri çoğumuza unutturdular.

Şimdi içinde bulunduğumuz durumun temel sorusuna gelelim. Emperyalizmin tıkandığı noktada daha kaç parti ve işbirlikçi var, bilen var mı?

Alfabenin harfleri çok bu işin Z’ye kadar yol var. Hatta onlar kuantum mantığını, yani, 0 ile 1’in arasında var olan sonsuz değerleri kullanabilecek kadar planlı.

Biz ise burnumuzun önünü bile göremiyoruz. Halen seçim ve sandıkla sonucu değiştirebileceğimizi düşünüyoruz.

Hangi seçim, hangi sandık?

Dünlerde Bahçeli, Kurtuluş, Soylu, Perinçek gibi söylemleri olanların inanmamızı istediği seçim ve sandık mı?

Böyle bir süreçte Erdoğan, Akşener’e çağrıda bulundu.

Bulunduğumuz süreçte emperyalizm 200 küsür devleti 2 bin küsür devlete dönüştürme yolunda adım adım ilerliyor. Sermayenin yayılımını kolaylaştırmak ve küçük lokmalar halinde daha kolay yutabilmek için.

Senaryo yazılmış, onuncular sahnede. Ancak önümüzdeki süreçteki oyuncular kimler henüz tam olarak bilmiyoruz. Tıpkı dün Bahçeli’yi, Kurtuluş’u, Soylu’yu, Perinçek’i bilmediğimiz gibi.

Ulus devletleri bölme planı dolu dizgin yoluna devam ediyor ve bunu önce siyasi partileri bölerek parçalayarak, sonra da hepsini birbirine benzeterek yaptılar.

Halk dilinde bir söz vardır “Ha Ali Veli, Ha Veli, Ali!” İşte tam da oradayız. Siyasi partiler arasındaki transferleri kimse yadırgamıyor artık.

Bölündükçe bölünüyoruz ve bu durum bize demokrasi diye yutturuluyor.

Sadece siyasi partiler mi?

Elbette değil sürekli bölünen yapılarla karşı karşıyayız. Meslek kuruluşları, sendikalar, demokratik kitle örgütleri…

Hatta, hatta kimlikler, inançlar ve benzeri farklılıklar üzerinden oluşturulan çatışmalar…

19 Kasım’da ÖMK (Öğretmenlik Meslek Kanunu) kapsamında kariyer sınavları yapıldı. Kamuoyunda yoğun tepkilerle karşılanan bu kanun ve dayattığı sınav bütün itirazlara rağmen yapıldı.Özetle MEB bütün seslere kulaklarını tıkadı.

Sınav sonrası tabloya gelince;Sınav sorularının çok kolay olduğu ve sınavı kazanacak olmanın heyecanı birçok öğretmenimizi sarmış gözüküyor.Hatta, hattaAnayasa Mahkemesi’ne ÖMK’nın iptali için açılan davanın iptalle sonuçlanmasını istemeyecek kadar rahatlamış gözükenler var.

Bu sınavla ÖMK’yi meşrulaştırmakamaçlanmıştı. Öyle görünüyor ki öğretmenleri de bölmeyi başardılar!

Böyle bir tabloda var mı bu dağınıklığı bütünleştirecek bir akıl, cesaret, inanç?

Sermaye bütün kaynakların kendine akmasını sağlarken ve bütün dünyayı planlarken bir kurtarıcının gelip bu gidişe dur diyeceğini bekleyenlerimiz var hala!..

Yok öyle bir dünya. Bütün kaynaklar oyunun kurallarını belirleyenlerin elinde ve çok güçlüler.

Yapılacak şey duruşu, ilkeleri olan yapıların birleşmesi ve halkla bütünleşmesinde!

Aksi daha da PARA(M)PARÇA!..