Hayat(ımız) pahalı mı, ucuz mu? | Yusuf İpekli Yazdı

Kimi anne karnına düşüp ölüme kadar geçen zaman dilimine hayat derken, kimi aynı süreye dünya sürgünü diyor.

Doğru hayatımızın / dünya sürgününün şahsımız, ailemiz, içinde bulunduğumuz toplum açısından nasıl geçtiğini, nasıl geçeceğini belirleyen iç ve dış dinamikler var. Akıl, bilim, doğal olaylar, başkalarının tercihleri, aile yapımız, işimiz, arkadaşlıklar, kayıtsız koşulsuz teslimiyet, isyan belli başlı dinamiklerimiz.

Peki, bu noktadan bakınca hayatımız pahalı mı, ucuz mu?

Eğer hayata köyden bakıyorsanız gübre, tohum, ilaç, yem, traktör, kooperatif, banka, kredi, faiz, acenta, yedek parça, benzinlik, market, çarşı, pazar pahalı mı pahalı. Hele hele ahırdan, ağıldan, kümesten bakınca… Ofisten, tüccardan, alın terinden, taban fiyattan bakınca ise ucuz mu, ucuz!

Yok işçi veya memur iseniz çalışma koşulları, sosyal güvence, iş garantisi, taktir edilme, görevde yükselme, kaliteli eğitim, ev, arsa, bahçe veya araba sahibi olma açısından bakınca paha katmerli iken emek, kazanç, sosyal hayat, beslenme, mesai, aile düzeni açısından dile getirilmeyecek kadar ucuz.

Kadınsan kendi adına karar vermen, ekonomik özgürlük, aşık olman, iş bulman, yalnız yaşaman, boşanman, çocuk yetiştirmen, tatil, makyaj, liderlik çok pahalı iken, başını öne eğmen, itaat, dilini yutman ucuz.

Emekli iseniz sağlığınız oldukça pahalı. Toruna harçlık vermek pahalı ötesi. Yeni bir gömlek, pantalon, ayakkabı desen yanına varılamayacak cinsten. Düğün, bayram, tatil, köye yolculuk, komşuya ikram, gün yapmak hayal edilemeyecek kadar pahalı. Hastane veya ilaca katkı payı, maaş artışı, kahvede çay, gevrek simit, yüz gram baklava, reyin karşılığı mı? Oysa kandırılmak kolay, bankta oturmak ucuz, reklam izlemek, kuyrukta beklemek, oy atmak, başkalarının kaderine hükmetmek neredeyse bedeva. Hastalığa yakalanmak, olmayan parayı saymak, zam gelmeyen emekli maaşını harcamak, şükretmek u-cuz…

Diyelim ki gençsiniz. Başta evlilik olmak üzere hayat sizin için hiç olmayacak kadar pahalı. Önce tahsil, arkasından eğitim öğretimin güncel meseleleri, sonra yüksek okul ve sınavlar… Kuşak çatışması. Uyuşturucu terörünün akıl almaz kıskacı. İş, mülakat, dayı bulmak, babadan harçlık almak el değil yürek yakacak kadar pahalı. Bir çeteye dahil olmak, kavga etmek, sanal oyun, sabahı sabah edip akşama kadar uyuşuk uyuşuk yatmak, kapıyı vurup çıkmak, kola çizik atmak, intihar, aldanmak, çocuk gelin olmak, eş dövmek, kadın cinayeti, taciz, tecavüz çok ucuz.

Bürokratsan koktuğunu koruman pahalı, usulsüz imza atman ucuz. Gazeteciysen eleştirmen pahalı, haklısın, çok haklısın, hep haklısın demek ucuz. İdealist olmak pahalı, günü kurtarmak ucuz. Dürüst olmak pahalı, üç kağıtçılık ucuz. Sorumluk duygusu pahalı, sorumluluktan kaçmak ucuz. İstikrar zor, günü birlik ilişki kolay. Saygı, sevgi, hoş görü pahalı; yalan, yasak, yolsuzluk ucuz. Alkış ucuz, karşılığını beklemek pahalı. Doktor, doçent, profesör, dekan, rektôr, genel müdür, yönetici, milletvekili, belediye başkanı olmak, çifte maaş almak hem pahalı hem de çok çok çok ucuz. Muhalif olmak pahalı, yandaş olmak ucuz. Dün ak dediğine bugün ak demek pahalı, dün ak dediğine bugün kara demek ucuz. Gülmek, gülümsemek pahalı, somurtmak, surat asmak ucuz. Sağlıklı yaşamak pahalı, acı çekmek, erken ölüm ucuz. Çocuk yapmak ucuz, onu hayata kazandırmak pahalı. Sevap kazanmak pahalı, günah işlemek ucuz. Yuva yapmak pahalı, yıkmak ucuz. Mutlu olmak pahalı, hır gür ucuz. Avro, dolar, altın pahalı, Türk Lirası ucuz. Manavın önünden geçmek ucuz, domates, biber, fasülye, patlıcan, kiraz, kavun, erik, soğan, sarımsak, limon pahalı. Elektrik, su, doğal gaz pahalı, karanlıkta oturmak, kışın titremek, çamaşırı, bulaşığı, duşu ertelemek ucuz. Doğal olaylardan korunmak pahalı, sele kapılmak, enkaz altında kalmak, kazaya kurban gitmek ucuz. Özgürlük pahalı, kölelik ucuz. Kağıt, kalem, kitap pahalı, cehalet ucuz. Düşünmek ve konuşmak pahalı, susmak ucuz. Bırakın kaliteyi fason üretim bile pahalı, hesapsız kitapsız tüketim ucuz. Mal edinmek pahalı, zenginin malını konuşmak ucuz. Engelli, yaşlı, mağdur, kimsesizsen yaşamın pahalı; atın, yatın, katın varsa ucuz.

Velhasıl insansan hayatın ölçülemeyecek kadar pahalı, değilsen sudan bile ucuz…

Gerçi su da güç, kuvvet yetmeyecek kadar pahalı ya!