Karanlıktan Aydınlığa Bir Türkü: Volkan Konak’ın Ardından – Murat Selamoğlu Yazdı

Volkan Konak öldü.

Bu cümleyi yazmak, inanın bana, parmaklarıma zor geliyor. Çünkü her ölüm erkendir… Ama bazı ölümler daha da erkendir. Bazı ölümler sadece bir insanı değil, bir sesi, bir duruşu, bir umudu alır götürür. Volkan Konak’ın ölümü, işte tam olarak böylesi bir kayıptır.

O sadece Karadeniz’in değil, bu toprakların bağrından çıkmış, yüreği memleketle atan gerçek bir sanatçıydı. Türküleriyle yalnızca dağlara,ovalara,çöllere,denizlere seslenmedi, bizim kalbimize de seslendi. Bize aşkı, özlemi, mücadeleyi, en çok da vatan sevgisini anlattı. Atatürk’e olan bağlılığını sahte alkışlarla değil, her notasında, her cümlesinde hissettirdi. Cesurca konuştu, dimdik durdu, eğilmedi, bükülmedi.

Onun ölümü sadece bir sanatçının değil, aydınlık bir yol arkadaşımızın yitip gitmesidir. Üzgünüm. Çünkü o, bu ülkenin yeniden aydınlığa kavuştuğunu göremeyecek. Oysa ne çok istiyordu… Ne çok yakışırdı ona aydınlık bir Türkiye.

Ama burada bir söz vermeliyiz artık.

Volkan Konak’ın, bu memleket için yanan yüreğine layık olmak zorundayız. Gözünü budaktan sakınmayan sanatçıların, korkmadan konuşan aydınların, “Ben Atatürkçüyüm, vatanseverim” demekten çekinmeyen insanların yarım kalan düşlerini tamamlamak, bizim boynumuzun borcu artık.

Her türküsünde bizi birliğe, umuda, direnişe çağırdı. O çağrıyı duyduk biz. Duymaya da devam edeceğiz. Şimdi o sustu. Ama türküsü susmadı. Biz onun bıraktığı yerden devam edeceğiz. Aydınlığa giden o yolda, Volkan Konak’a ve onun gibi aramızdan ayrılan tüm vatanseverlere, alnımız açık, yüreğimiz dolu dolu bir Türkiye armağan edeceğiz.

Gittiğin yer incitmesin seni güzel insan. Işığın bize yol gösteriyor hâlâ.

İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR: