Mağdur Muhtar – Melih Demirel Yazdı

 ‘’ Bu hikayede yazdığım her şey hayal ürünü olup, gerçek kişi ve kişilerle hiçbir alakası yoktur. Tabi kıymetli okurlar bir benzetme yaparlarsa da, kendi takdirleridir…’’

Anadolu’nun X köyü… Yaklaşık 23 yıldır aynı muhtar tarafından yönetilmekte. En son seçimlerin üzerinden henüz iki yıl geçmiş ama köylü perişan. Gerçi iki yıl evvel sandığa giderken de perişanmış ama, bu muhtar bizim muhtar deyip devam demişler ve perişan hal tabiri caizse perperişana dönmüş…

Mevcut muhtarımız aza heyetini dinlemiyor ki, zaten aza heyeti de, muhtarımızın çizgisinin dışına çıktığı zaman hemen yerini daha itaatkar olanı dolduruyor. Halkın sorunları desen o biçim… Köylü elektrik  diyor… Muhtar imar affından istifade, muhtarlığa saray yavrusu gibi olsun diyerek ikinci katı çıkıyor . Köylü yol diyor, Muhtar,  saray yavrusunun avize takımı eksik… Köylü tuz dese de muhtar cız demiyor anlayacağınız…

Köylünün de canına tak etmiş artık söyleniyor haliyle, o son şansı vermese miydik? diye… Ama karamsarlığa da yer yok tabi, ‘’Köyümüzde demokrasi var! ‘’… Nitekim o sandık gelecek ve o zaman köylü konuşacak… Zaten köylünün de yumuşak karnı bu ya, ancak sandıktan sandığa lazım gelir konuşmak…
Köy halkı için için sandık diye düşünürken, bir yandan da mevcut muhtarın karşısına çıkacak aday konusunda ikiye bölünmüş… Yıllar sonra tünelin sonunda ışık görünüyor belki ama bu seferde paylarına aday kavgası düşmüş… Gelelim adaylara. Adayımızın birisi mevcut muhtara ve diğer adaya göre daha genç. Toplanınca köylü meydana, genç adayımız da sıvayınca kolları konuşmaya hazırlanırken, bir hatiplik, bir hitabet akıyor da akıyor… Gelin görün ki bu genç adayımız da gereksiz bir asabiyet var, köylünün travmalarını hortlatırcasına. Köylü diyor sen yıllar önce alışkın olduğumuz gibi sakin günlerimize dönecek misin? Genç adayımız diyor, benimle çok uğraşıyor mevcut muhtar. Köylü diyor azalarını ve bizi dinleyip derdimize derman olacak mısın? Genç adayımız diyor, ben mağdurum bakın, mevcut muhtar hep beni jandarmaya şikayet ediyor, hep birlikte kazanacağız… Köylü diyor, yahu kardeşim sen diyor sen, bizi bu girdaptan nasıl çıkaracaksın? Genç adayımız diyor, mağdurum ben. En çok ben mağdur oldum. Durun arkamda, ya hep beraber ya hiç birimiz… Hadi şu seçimden önce bir ön  seçim yapalım bakalım kim galip gelecek ?… Anlayacağınız köylü yine tuz dese de cız diyen yok. Genç sürekli bir tasdik peşinde… Mağdurum Allah mağdurum. Köylünün travmasını tabi hat safhada. Eyvah çanları çalıyor içten içe ‘’ Önceki de hep mağdurdu’’… Yoksa?…

 Gelelim diğer adaya. Diğer aday, sessiz sakin öyle köşede bu amansız tartışmaların akıbetini seyrediyor.  Tartışmaların tam ortasında bakın diyor, derdimiz sen ben değil, köylü. Derdimiz yapılmayan yol, gelmeyen elektrik, mahsulü ortada kalmış bir çare köylü ve ilgisiz muhtar. Biz birbirimize düşersek bu muhtar daha nice seneler oturur koltuğunda… Girmem diyor arkadaş ben böyle ön seçime. Nitekim köy yanıyor, genç ve  peşinde ki fanatik ahali de sırt dönmüş yangına, en mağdur kim onun derdinde…

Genç kapılmış bir rüyaya, sürüklüyor tabi fanatik  ahalisini de öyle amansıza… Diğer adaya da bakarak diyor, sende haklısın ama, bak ahalide benim gibi düşünüp imza bile topluyor kendi arasında. Jandarma beni ha aldı, ha alacak hemen bitirelim şu işi de çıksın aradan… Aman Allah’ım bu hikayeyi daha önce okumadık mı? Orada sayfanın rengi sarıydı, burada kırmızı…  vs… vs…

 Olgun aday bekliyor şimdilik ve güveniyor, yılların yaşanmışlığıyla artık  kendisini çağıran asıl mağdur halka… Genç aday ise aynı teranede, hala en mağdur…

Mevcut muhtarda bıyık altı bir gülüşle kayıkçı kavgalarını izliyor… Keyfi yerinde, muhalifleri birbirine düştü, asıl dertler unutuldu tabi haliyle nasıl keyifsiz olsun…

Birde muhalif ahalinin kağıt üstü temsilcisi var, ona en son değineyim istedim. Bu temsilci köydeki muhalefete liderlik ediyor. Lider? Ee madem lider neden en sona bıraktın diyebilirsiniz. İzah edeyim liderimiz emanetçi. Hani bizim genç adayı jandarma ha aldı ha alacak ya, ondan mütevellit, halef selef işleri… Emanetçi lideri hikayede bir türlü koltuğa oturtamadım. Genç adayın gereksiz asabiyeti beni de etkiledi sanırım. Sanki onu koltuğa oturtsam genç aday kağıttan haykıracak gibi oldu ; ‘’Jandarmadan sonra o koltuğa da  bir tur oturacağım’’ diye… Bakın işte, emanetçi lideri anlatırken bile genç adayın manipülasyonuna uğruyorum emanetçiyi unuttuk. Genç adayda hep bir öne kaynama çabası… Neyse gerçek olamayacak kadar saçma değil mi? Kurgu işte…

 Şimdi siz söyleyin bu köylü ne yapsın ? Öyle acelede etmenize gerek yok söylemek için. Nitekim kavga dövüş ve mağduriyet tasdikinden fırsat olursa ancak sandık gelecek ahalinin önüne. O da şu an zor…

Allah ahaliye sabır versin…